17 april 2017

Marche à Bâton te Kain (streek Doornik)

deze wandeling staat niet in de kalender vermeld,

er is geen inschrijfgeld,

Klik op de foto hiernaast om de foto's te bekijken ...

2 april 2017

Marche des Collines - Challenge interclubs ACHO

ingericht door de wandelclub Verdigym Collines Flobecq/Vloesberg

Klik het logo hiernaast om de foto's te bekijken ...

10 juli 2016

24e Pottebrekers-Panoramatocht (De Klyte, Heuvelland)

ingericht door de wandelclub 'De Westhoekstappers'

in samenwerking met de Kieteclub de Klijte 

Klik het logo hiernaast om de foto's te bekijken ...

26 juni 2016

Louise-Marietocht (Maarkedal)

ingericht door de wandelclub 'Op Stap Door Nukerke' 

Klik op de foto hiernaast om de foto's te bekijken ...

17 januari 2016

Wintertocht

Vorselaar

ingericht door de Bosgeuzen-Voorkempen vzw

Klik op de foto hiernaast

om de foto's te bekijken ...

2 augustus 2015

33e Marche du Pays des Guimauves

(Deux-Acren)

Klik op de foto hiernaast om de foto's te bekijken ...

15 maart 2015

37e Marche des Jonquilles - Paaslelietocht (Brunehaut)

Klik op het logo voor foto's
van deze mooie tocht ...

14 februari 2015

16e Geutelingenwandeling te Elst (Brakel)

Deze wandeling vindt plaats tgv de feesten die één maand duren ...

Klik op het logo voor sfeerbeelden

van deze mooie tocht ...

11 januari 2014

15e Sint-Antoniuswandeltocht

De Streuvelsstappers

De op 14 oktober 2014
afgebrande Sint-Jan-De-Doperkerk

vomde uiteraard het gespreksonderwerp

van deze mooie wandeltocht ...

Klik op de kerk voor meer foto's ...

1 december 2014 = stakingsdag ...

Dus dan maar gaan wandelen

in het landelijke Oostnieuwkerke ...

Klik op het logo om de foto's te bekijken ...

18 november 2014

12de Kleine Meertocht

Sint-Eloois-Winkel

De Winkelse Stappers

885 deelnemers, waaronder 6 leden RBS ...

Klik op het logo om enkele sfeerbeelden te bekijken ...

19 oktober 2014

26ste Wisselbekertocht

Munkzwalm

Scheldetrappers Zingem

Klik hiernaast

en je zal nog meer foto's

kunnen bekijken ...

Klik hierboven om de foto's te kunnen bekijken ...

Klik op het logo van de Westhoekstappers

om foto's te bekijken ...

Marche à Bâton te Kain (Doornik) ...

Een heel bijzondere tocht, met een rijke geschiedenis ...

Meer informatie via volgende links :

http://www.belgie-toerisme.be/informations/evenementen_kain__wandelen_met_stok/nl/E/48677.html
http://www.marcheabaton.be/

Klik op de paasklok voor foto's van deze tocht ...

11de Zeeltrekkerstocht

ingericht door Wsc Klavertje Vier Wortegem-Petegem

Klik op het klavertje vier

om foto's van deze mooie tocht te bekijken ...

Klik op de aankondiging

van de Memorial March of Peace,

om de foto's te kunnen bekijken ...

Klik op de foto voor meer beelden over  tocht ...

Klik op de foto voor meer beelden over deze 35 km lange tocht ...

41ste Wintertocht te Oostende ...

2158 deelnemers ...

61 RBS-deelnemers ...

Foto's kan je bekijken door op het logo
van de Keignaerttrippers te tikken ...

Prachtige zondagmorgen,

met een mooie wandeling in het Scheldeland ...

Schitterende startzaal, waar jammer genoeg om 15 u geen pannenkoekje meer te verkrijgen was ...

2159 deelnemers waaronder 10 RBS'ers ...

De foto's werden bezorgd door Patrickn & Greetp ...

Klik op hun verenigingslogo voor foto's ...

Een prachtige wandeling met avondverlichting,

echt een aanrader ...

De foto's spreken voor zichzelf ...

Totaal 2160 wandelaars, waaronder 16 leden RBS.

Met dank aan Daniël om zijn foto's

ter beschikking te stellen ...

Klik op de Broeltorens voor meer foto's !!!

Met 8 RBS-ers trokken we naar Godewaersvelde voor deze unieke wandeltocht met paardenwijding.

Een klassieker die je toch ooit eens moet meemaken.

1110 wandelaars waren er aanwezig.

Van Daniël ontvingen we

de volgende mooie foto's

(waarvoor dank).

Klik op het paard voor meer beelden !!!

Ingericht door Mont-Marche Tournai
op zondag 18 maart 2012

ong. 5000 deelnemers (RBS ?? deelnemers)

door 2 RBS'ers

Vertrokken om 9 u richting Lesdain een deelgemeente van Brunehaut . Brunehaut dankt haar naam aan de Chaussée de Brunehaut, de Romeinse heirweg van Kamerijk naar Doornik die de gemeente doorkruist en omgedoopt werd tot ‘Rue de Tournai ‘ voor België en ‘Route de Tournai ‘ voor Frankrijk . Helaas waren we niet op de hoogte van het bestaan van de waalse tegenhanger van ‘ wegen en verkeer. be’ zodat we wat later dan gepland aan de startzaal aankwamen . Het verkeer wordt vakkundig op afstand gehouden van de startzaal: geen overbodige luxe als je weet dat het deelnemersaantal in de buurt van 5000 wandelaars ligt .
Het vroege lentezonnetje bracht een aangename sfeer in de enorme serre Duroisin die als startzaal is ingericht : animatie in de ‘ ville des animaux’ om kinderen vertrouwd te maken met plattelands- en gezelschapsdieren . Andere troeven en streekprodukten konden eveneens aangekocht worden zoals vroege voorjaarsbloemen en het typische fruit van de streek zoals appels en peren .
Een accordeonist maakte de sfeer compleet, doch wij waren voor de wandeling gekomen en startten het parcours van de 18 km , richting het bos van Logneroeul . Na anderhalve km werden we verwelkomd door de gemeenteharmonie van Hollein die een muzikaal intermezzo in het bos opvoerde. Les jonquilles poseerden prachtig als eerste lentebloemen , genietend van het zonlicht dat door de kale bomen scheen . Het bord ‘zone contrôlée . Ne rien cueillir’ moest vooral de ouders met kleine kinderen ervan weerhouden de bloempjes te plukken om die vervolgens achteloos een eindje verder te laten vallen …
Voorbij de afslag van de 6 km gingen wij richting Howardries, de laatste gemeente voor de Franse grens . Andere getuigen van de lente waren de parende padden in de poel : het gekwaak was nog niet aan de orde, het was nét nog iets te fris .
Wat verderop kregen we een privé doorgang langs het kasteel van Howardries, met een prachtige ringsloot .
Voorbij het bos kwamen we op veldwegels in een open landschap , met talloze boomkwekerijen ( les pépinières) : sierbomen, fruitbomen en coniferen . Na 6.3 km bereikten we de rustpost in de feestzaal van Rumegies .
Na de picknick hadden we een lus van 5.7 km voor ons alleen … : nog slechts 1 wandelaar gezien op het parcours van 18 km ( Fransen en Walen houden er niet van om lange wandelingen te doen in de namiddag … is ons vroeger al meerdere keren opgevallen )
Na anderhalve km verharde weg verlieten we de bebouwde kom en kwamen in de velden terecht. Het weer was wat omgeslagen : de vroege lente trakteerde ons op een koude maartse bui … In gedachten verzonken volgden we de oude smokkelroute op de grens Henegouwen – Frankrijk, die leidde naar de oude douanepost aan de rivier l’Elnon , die in 1713 krachtens het verdrag van Utrecht de echte grensscheiding vormde met het latere koninkrijk België . Het grenskantoor behield zijn functie tot januari 1993 .
Wat verder bereikten we opnieuw de feestzaal van Rumegies waar 2 RBS’ers ons opwachtten…Gezamelijk hebben we het laatste stuk gewandeld en met het nodige babbelen wat minder aandacht geschonken aan het parcours… Over de rivier l’ Elnon kwamen we terug België binnen voorbij een bord die de smokkelpraktijken van weleer verduidelijkte : zogezegd zwangere vrouwen, kinderen en honden werden ingezet om onopvallend goederen naar Frankrijk te brengen . De Belgen smokkelden vooral alcohol en tabak ,zaken waarop Frankrijk een hogere belasting had ingesteld. Het smokkelen was een risicovolle onderneming waarop straffen stonden van 4 tot 10 jaar dwangarbeid.
We bereikten het bos van Rongy en konden opnieuw volop genieten van de ‘jonquilles’ . Net op tijd bereikten we de startzaal om te ontsnappen aan een fikse maartse bui . Daar was het één en al bedrijvigheid , doch gezien de uitgestrektheid van de serres was de sfeer best aangenaam . We proefden een lekker plaatselijk biertje, de Brunehaut ambrée of blanche, als afsluiter van de mooie lentetocht .
Een minpunt wat de startzaal betreft : er zijn enkel een 8-tal mobiele toiletten ( onvermijdelijk met een serre als startzaal …) , voor de rest is de tocht prima georganiseerd en goed geanimeerd . Het was inmiddels onze 3^de editie en het bevalt ons nog steeds .

W.S.V. De Brigandtrotters
op zondag 6 november 2011

2977 deelnemers (RBS 23 deelnemers)

door Tuur

Op deze eerste zondag na Allerheiligen en tevens ook het einde van een mooie herfstvakantie was er een ruim aanbod aan wandeltochten en onze keuze viel op bovenvermelde tocht. We konden ook naar Hokke-Kneist gaan maar zagen het niet echt zitten om deel te nemen aan de 38ste Canadese Bevrijdingsmars. Een mars: links-rechts, links-rechts, één twee, één twee enz. is niet aan mij besteed. Het was wat zoeken om een parkeerplaats te vinden, gelukkig kwam er snel een plaats vrij op de ruime parking, het is echt niet te geloven dat iedereen zijn wagen zo dicht mogelijk bij de startplaats wil parkeren om dan 12 km te gaan wandelen, enfin…..
Ingelmunster is een plaats en gemeente in de provincie West-Vlaanderen en wordt ook wel eens de Brigandsgemeente genoemd, ter herinnering aan Brigandszondag, toen hier de opstand van de “Brigands” tijdens de “Boerenkrijg” door de Fransen neergedrukt werd. Ingelmunster is niet samengesmolten met andere gemeenten, heeft dus geen deelgemeenten.

Enkele bezienswaardigheden zijn o.a. het Kasteel en kasteelpark, waarvan het kasteel zelf momenteel niet (meer) toegankelijk is na een brand in 2001, het park daarentegen wel, verder nog de Sint-Amanduskerk, de Doornmolen, een stenen stellingmolen die functioneerde als koren- en oliemolen. Het rad en de inrichting verdwenen na een verwoestende brand in 1883, momenteel blijft enkel de lege molenromp over, dat tegenwoordig dienst doet als stal. Een bekend figuur in Ingelmunster was Jean-Pierre Coopman, een zwaargewichtbokser. Hij kreeg de bijnaam De Leeuw van Vlaanderen. Op 20 februari 1976 in Puerto Rico vond de bokskamp plaats tegen de legendarische bokser Cassius Clay ofte Muhammed Ali. “Jean-Pierre danste langs de touwen en in het witte licht, maar kreeg opeens een loeier en vijftienhonderd piek, en na die laatste poeier, toen zeitie laconiek – M’n neus, m’n neus, Mien waar is m’n neus, Mien waar is m’n feestneus, Mien waar is m’n neus, waar is m’n feestneus gebleven?”. Ali won vrij gemakkelijk en noemde Coopman achteraf smalend “a sweet little pussycat”. De wedstrijd duurde amper vijf ronden of 14 minuten en 46 seconden.
De start had plaats in de Sporthal en bij het betreden van de zaal waren reeds een massa wandelaars aanwezig.
We kiezen voor de 12 km. Bij de start van onze tocht is een licht briesje komen opsteken en sporadisch voel je wat licht gedruppel dat echter van korte duur is. Via een mooie dreef in prachtige herfstkleuren verlaten we het sportstadion om vervolgens verder te stappen langs heel wat nauwe straatjes. Het zeer smalle Sint-Amandstraatje brengt ons dan tot bij een wat kronkelende grasweg die we geruime tijd zullen volgen om uiteindelijk het Maria Rust- en Verzorgingstehuis te bereiken. Wandelend langsheen dit tehuis is het genieten van een rustig park, boven één van de vijvers cirkelt een groep meeuwen, en op het einde van dit park worden we naar rechts afgeleid waar we een lange rechte dreef volgen, het licht briesje doet de vallende bladeren nog wat sneller naar beneden dwarrelen. Het ganse gebeuren bied ons een heerlijk spektakel en een prachtig kleurentapijt op de grond is er het eindresultaat van. Vervolgens gaat het doorheen een nieuwe, goed onderhouden woonwijk om zo stilaan onze eerste rustpost te bereiken in het Trefpunt Sint-Pieter. Binnen kon je op de koppen lopen. Er was geen zitplaats meer te bemachtigen om een pistoletje met hepse op te eten, alle zitplaatsen waren blijkbaar uitverkocht. Het ging er nogal chaotisch aan toe voor wat de afstempeling van de kaarten en de drankbonnetjes betrof, om nog maar te zwijgen over de filevorming aan de toiletten. Verschillende afstanden moesten hier trouwens tweemaal langskomen met de nodige drukte tot gevolg.
Het was dan ook een verademing om deze dampende zaal achter ons te laten. Wat frisse buitenlucht was meer dan welkom. Even later zijn we terug de weg op, we volgen nu een mooi stukje landweg, zien ook wat stijlvolle huizen, maar in één bepaald huis zal het nooit lukken om met de bewoners een praatje te slaan want boven de deur hangt een opvallend bord met in grote letters “nooit thuis”. Na de agglomeratie Emelgem te hebben verlaten wandelen we dan de Haaipanderstraat in en komen zo in een open landschap terecht. Dat we al een heel stuk in de herfst gevorderd zijn is te merken aan de akkers die er eerder verlaten bijliggen. Maïsvelden werden van hun gewassen ontdaan en ergens te velde konden we al volop de komende wintergroenten aanschouwen. Kris kras stappen we dan verder doorheen een weiland met in de achtergrond zicht op een schitterende hofstede. Hierna duiken we het “Merelbos” in, waar we het Gerard De Keyserpad aantreffen, welke ons doorheen dit mooie natuurgebied loodst, een zeer belangrijk leefgebied voor talrijke vogels en planten. Een roodborstje duikt op uit de begroeiing en loopt met fladderende vleugels en staart over de grond op zoek naar kleine insecten. Hij kruist het pad van een heggenmus die als een muis langs de voet van de struiken sluipt, speurend naar voedsel. Wat een prachtig spektakel. De temperaturen zijn nog steeds zacht en het is zalig wandelen. De adembenemende rust en stilte wordt enkel onderbroken door het ritselen van afgevallen bladeren onder onze voeten. De heerlijke herfstgeur prikkelt de neusgaten. Even later bereiken we onze tweede rustpost, opnieuw in het Trefpunt Sint-Pieter. Een kakofonie van dialecten uit alle windstreken kwam ons tegemoet. Binnen was het echt drummen geblazen en er kwam ook wat elleboogwerk aan te pas om zich door de meute wandelaars te wringen.
Na afstempeling van onze kaarten verlaten we vrij snel deze rustpost om aan de laatste 3 kilometer van onze tocht te beginnen. We stappen nu langs enkele rustige landelijke wegen die dan aansluiten bij een nieuwe woonwijk welke we dan doorkruisen gevolgd door een kort stukje geplaveid pad, daarna terug de natuur in langs een grindwegje. De wind is wat harder komen opzetten. Een rode vod langs de weg maakt er ons attent op dat we aan de “laatste kilometer” begonnen zijn en dra een einde zal komen aan onze wandeltocht.
Al bij al konden we vandaag genieten van een aangename tocht. Dank aan de inrichters en ook aan het personeel die ondanks de grote drukte er de glimlach niet bij verloren.
Het is beter om te zwijgen en idioot te lijken dan teveel te praten en te bewijzen dat je het werkelijk bent.
Ten gevolge van de crisis is het licht aan het einde van de tunnel tijdelijk uitgeschakeld.
Een ander woord voor een mooie Hollander….een beauty-case.

Heuvellandstappers
op zondag 13 november 2011

1648 deelnemers (RBS 11 deelnemers)

door Patrickn

 

Prima weertje in het Heuvelland, toch tot 15 u, want dan kwam er een mist opzetten die het uitgelezen panorama verstopte.

Vanuit De Klijte naar Loker, dan verder naar Dranouter en via de Kemmelberg terug naar De Klijte (21 km genieten).

De spruitenoogst was er volop aan de gang.

Ook de bus waar de wandelkaarten moesten ingestopt worden, vonden we ook heel origineel.

Brugse Metten Wandelclub
op zaterdag 9 juli 2011

1312 deelnemers (RBS 25 deelnemers)

door Sevenhant Marc

 


Eerst is het zomer tijdens de lente en nu is het herfst tijdens de zomer. Het weer staat echt op zijn kop. Omdat Venetië net iets te ver was om te gaan wandelen viel onze keuz e op Brugge, het Venetië van het Noorden, zo genoemd vanwege de vele reitjes met boogbruggen. De Brugse reien zijn kanaaltjes in het centrum van Brugge die genoemd zijn naar de Reie. De naam Reie komt van het Keltische woord Rogia, wat “Heilig Water” betekent. Het is de Keltische naam die aan de Brugse waterloop is blijven kleven.

De start had plaats in de Beurshalle, Beursplein, een ruime zaal. We kozen voor de 12 km. Pieter de Coninck was een Brugse wever die bekend was om zijn welsprekenheid. Over Jan Breydel is weinig geweten. In de kronieken wordt hij ook vermeld als Jehans Breydel. Hij was een beenhouwer, maar niet de deken van het beenhouwersambacht van Brugge. Pieter de Coninck en Jan Breydel stonden samen aan de basis van de volksopstand die leidde tot de Guldensporenslag. Het Jan Breydelstadion is de thuishaven van Cercle en Club.

Onmiddellijk na de start ging het langs de vesten, een prachtig stukje natuur, een vest was echt geen overbodige luxe bij dit weer. Daarna stappen we onder de mooi gerenoveerde Smedenpoort door en gaan dan rechts de Buiten Smedenvest op en hier is het opnieuw genieten van deze schitterende groene omgeving. Iets verder dwarsen we dan de drukke Hoefijzerlaan en wandelen dan de Pater Damiaanstraat in. Op het einde van deze straat, in een hoekhuis, ontdekken we een prachtige Mariakapel. Een beeld dat men niet meer zo vaak aantreft in onze tegenwoordige moderne dorpskernen. We wandelen daarna het gezellige stadspark Prof. Dr. Joseph Sebrechts in. Deze man was doctor in de geneeskunde, professor en chirurg. Deze sociaal ingestelde man lag aan de basis van de chirurgie in Brugge en de anesthesie in het algemeen. Hij overleed op 63 jarige leeftijd (Willebroek 11/02/1885 – Brugge 28/3/1948). Ondertussen was het opgehouden met regenen en kwam de zon er wat door, een fris windje waait ons tegemoet, wat ons doet besluiten om de vestjes nog aan te houden. Via de verkeerslichten dwarsen we nu de drukke Leopoldlaan en bereiken opnieuw een stukje groene omgeving. Op het grasperk zien wij enkele konijnen rustig rondhuppelen en deze hebben blijkbaar geen last van het wandelvolk. Langsheen een smal paadje bereiken we de Komvest om even later een ophaalbrugje over te steken. Zo bevinden we ons dra bij de Potterierei en stappen verder langs het water. Twee zwanen glijden sierlijk over het water en voeren een achterwaartse dubbele Axel uit net zoals kunstschaatsers op het ijs. Het is niet alleen genieten voor de wandelaars maar ook voor de vele toeristen die er passeren. Prachtige oude Middeleeuwse gevels trekken aan ons oog voorbij vooraleer we een smal straatje inwandelen met oude kleine huisjes, stappen dan verder voorbij het Engels klooster om weldra onze eerste rustpost te bereiken in café “De verloren hoek”. Hier blazen we even uit om te genieten van een lekkere frisse pint en een taske koffie met een kriekentaart als toetje.

Na het verlaten van onze rustpost gaan we opnieuw de vesten op en passeren enkele windmolens die ons brengen langsheen het Guido Gezellemuseum. We bereiken nu het einde van de Balstraat en komen zo voorbij de Jeruzalemkerk. Deze kerk werd gebouwd in de eerste helft van de 15e eeuw. Het is een van de weinige privaatkerken in België. Op de toren staat nog altijd het kruis van Jeruzalem. Binnenin bevinden zich unieke gebrandschilderde glasramen. Het gaat nu richting De Coupure, werd gegraven in de periode 1751-1753 als een onderdeel van het kana al dat Gent, Brugge en Oostende met elkaar diende te verbinden. De Coupure loopt iets ten noorden van de Gentpoort tot aan de samenkomst met de Groenerei en de Sint-Annarei. De aanleg van dit kanaal betekende letterlijk een snede door de stad Brugge. Huizen, enkele straatjes en een kloostertuin dienden te verdwijnen om de verbinding met de reeds bestaande Langerei mogelijk te maken. Dankzij de afsnijding via de Coupure vermeed men de smalle, bochtige reitjes in het zuiden van de stad. Via enkele smalle straatjes bereiken we het ‘t Pandreitje, een oude gevangenis van vroeger, waarvan enkel de toegangspoort nog
is overgebleven. Stilaan komen we op de Vismarkt aan en dat ruiken we want de visgeur prikkelt de neusgaten. Via deze markt bereiken we dan de Blinde Ezelstraat en verder is het wat laveren tussen de vele dagjesmensen door maar komen uiteindelijk veilig en wel op de Burg aan waar we kunnen genieten van prachtige gebouwen. We ontwaren ook de toegang tot de Heilige Bloedkapel waar de relikwie wordt bewaard van het Heilig Bloed die elk jaar op Hemelvaartsdag wordt rondgedragen in de Heilige-Bloedprocessie. Deze kapel was oorspronkelijk Romaans, maar werd in de 15e eeuw in gotische stijl gerenoveerd. Een kronkelend straatje laat ons genieten van de talrijke boetieks met heel wat Brugs kantwerk. Op de markt aangekomen kunnen we niet naast het standbeeld van Jan Breydel en Pieter De Coninck kijken. De beruchte “frietkotjes” lokken heel wat volk en het is dan ook aanschuiven geblazen. Het is een drukte van jewelste op de markt, een bonte allegaartje van mensen kruisen onze weg en het is dan ook een kakofonie van vreemde talen. Zo komen we dan toch bij onze tweede controlepost aan en die bevindt zich in de bovenzaal van het Belfort.

We blijven niet lang overnachten in deze rustpost want het is nog een eindje stappen en zo gaat het verder langs het klooster van de zusters Karthuizerinnen, voorts langs den Dijver, de bootjes varen rustig verder op de reien, alleen het gewauwel van de gids die de nodige uitleg verstrekt is te horen boven het geluid van de motoren. Het is zeer de vraag of zijn uitleg wel allemaal klopt, naar het schijnt slaan ze bal wel eens compleet mis. En die Japannertjes maar foto’s nemen met hun grote toestellen. We wandelen dan voorbij het Groeninghemuseum en de prachtig gerestaureerde O.L.Vrouwekerk. De zon schijnt er lustig op los al is het niet echt warm. De drukte neemt nog toe en de vele winkels doen dan ook gouden zaken. Godshuizen uit de 17e eeuw maken ook deel uit van onze wandeltocht alsook de oude site van het Sint Janshospitaal. Wandelend voorbij het Koning Albertmonument en het Concertgebouw bereiken we het eindpunt van onze wandeltocht die ons ten zeerste kon bekoren door zijn prachtige stukjes natuur, onbekende plekjes, schitterende gebouwen enz.

Tijd is een raar iets: niemand heeft het, maar iedereen kan het maken.

“Brugge is schône, ‘s nuchtens vroeg,
Os d’n dauw over de reitjes hangt,
En ‘t toptje van de torren,
‘t Eèste zunnestroltje vangt,
‘n Stroltje die ton ofzakt,
ip ‘t koude vule grysd van torren en van gevels,
‘t Groen van bomen, ‘t rôod van daken, ‘t bruun van gevels,
Van an de Mart toe an de Loane,
Brugge is oltyd schône,” enz enz                                                   Willy Lustenhouwer